Kent merkezinin otopark ihtiyacını karşılayan önemli kapalı otoparklarından biridir…
İşyerime yakın olduğu için bende arabamı bu otoparka bırakıyorum.
Geçenlerde iş yerinden çıkıp eve gitmek üzere otoparka inerken merdivenlerde oturan 3–4 genç gördüm. Gençler beni görünce kalkıp, yol verdiler...
Merdivenleri inerken, basamakta bir pet şişe gözüme takıldı…
İlk anda su şişesi olduğunu düşündüğüm pet şişesine batırılmış boru gibi bir şeyi görünce, beynimden vurulmuşa döndüm...
Bu gençler; üstü başı pis, sokakta yaşayan madde bağımlısı çocuklara benzemiyorlardı. Temiz yüzlü, düzgün giyimli idiler…
Arabama doğru tarifsiz duygular içinde giderken merdivenlere doğru koşan otopark görevlisini gördüm. Başka biri daha aynı sahneyi görüp otopark görevlisine haber vermişti anlaşılan…
***
Kılık kıyafetleri düzgünce olan, hatta kalkıp yol verdikleri için saygılı, olduklarını düşündüğüm gençlerin çokta geç olmayan bir akşam saatinde, otoparka inen merdivenlerde oturup, geleceklerini ulu orta tüketirken ebeveynleri neredeydi, ne yapıyorlardı acaba?
Bir anne olarak, Belsa Plaza’nın otopark merdivenlerinde gördüğüm o genç çocuklar için çok üzüldüm… Sonuçta o çocuklar benim kentimi, benim ülkemi geleceğe taşıyacak olan, bizim çocuklarımızla aynı ortamı paylaşıp, aynı havayı soluyacak olan çocuklardı…
O çocuklar da benim çocuklarım, bizim çocuklarımızdı…
Bu duygularla eve doğru giderken, Kocaeli Büyükşehir Belediyesinin önceki dönem bir meclis toplantısında gündeme gelen ‘Uyuşturucu ile Mücadele ve Rehabilitasyon Merkezi Kurulması’ ile ilgili rapor geldi aklıma…
Acaba bu konu ne olmuştu? Hangi aşamadaydı? Rehabilitasyon Merkezi kurma çalışmaları o günden bu güne ne kadar yol almıştı?
Çalışma komisyonunun mecliste sunduğu video görüntülerinde ‘Ne olur beni kurtarın bu hayattan. Ciğerlerim parçalanıyor. Ölmek istemiyorum. Tedavi olmak istiyorum’’ Diye feryat eden genç bir madde bağımlısının feryatları hala kulaklarımda çınlıyor. Geçenlerde internetten okuduğum bir haberde o gencin öldüğünü öğrendim, içim acıdı…
Acaba o feryatlara kulak asan olmuş muydu? Olmuştu da, geriye dönmek için çok mu geçti? Bilemiyorum…
***
Büyükşehir’in ‘‘Uyuşturucu ile Mücadele ve Rehabilitasyon Merkezi Kurulması’’ konusunda ki çalışmalarını merak edip araştırdım…
İlk defa 2006 yılında Derince Belediyesi’nde gündeme gelen ama çözülemeyeceği anlaşılan konu, Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Meclisi’ne getiriliyor ve 7 kişilik bir komisyon oluşturuluyor.
Komisyon; vilayet, üniversite, adli makamlar, emniyet ile ortaklaşa sekiz aylık ciddi bir çalışma gerçekleştiriyor ve bir rapor hazırlıyor.
Bu çalışma da Çukurova Üniversitesi’nin ‘Sokaktan geleceğe’ adlı projesinden faydalanılıyor.
Yuvacıkta kalıcı konutlar için semt polikliniği olarak inşa edilen binaya (Bugünkü Dişhekimliği Fakültesinin olduğu bina) bakılıyor. Bu binanın meslek edindirme kursları için gerekli 100 dönümlük bir arazi de mevcuttur ve rehabilitasyon merkezi için idealdir ama maalesef proje Kocaeli Büyükşehir Belediyesi tarafından tozlu raflara kaldırılıyor…
***
Bu proje, çok geç olmadan yeni seçilen meclis üyeleri ve belediye başkanları tarafından tozlu raflardan indirilip yeniden gündeme getirilmeli ve gerekli çalışmalar yapılarak gençlerimizin, madde bağımlısı olmak yerine meslek sahibi olmaları sağlanmalıdır…
Unutmayalım! Kazandığımız her genç geleceğimiz için bir yatırımdır.
* 16 Nisan 2009 Bizim Kocaeli Gazetesi haftalık köşe yazısı
* 16 Nisan 2009 Bizim Kocaeli Gazetesi haftalık köşe yazısı
