Bayramlar; dargınlıkların, kırgınlıkların unutulduğu;
İnsanların birbirini affettiği, kardeşçe, dostça kucaklaştıkları günlerdir.
Özlem ve heyecanla beklenir…
Üzüntüler bir tarafa bırakılır, insanın içini kıpır kıpır bir mutluluk kaplar.
***
Genellikle birkaç hafta öncesinden bayram hazırlıkları başlar:
Evler, gıcır gıcır temizlenir; yeni örtüler serilir.
Sadece bizim ülkemize özgü olan misafir odalarının kapıları, misafirleri ağırlamak üzere açılır.
Eskimesin diye koltukların üzerine serilen örtüler kaldırılır(Kullanılmadığı halde nasıl eskiyecekse).
Gezilmedik çarşı, pazar, AVM kalmaz ama yine de;
Arife gününün gece yarısına kadar her yer tıklım tıklımdır. İğne atsanız yere düşmez.
İllaki herkes bütçesine göre yeni giysiler, ayakkabılar alır.
Konuklar için en leziz yemekler, tatlılar hazırlanır.
Aile büyükleri, akrabalar, eş dost ziyaret edilir; uzaktakiler telefonla aranır, uzaklar yakınlaşır.
***
Her bayramda, nedense bir “Ah, nerde o eski bayramlar” muhabbeti yapılır.
Eski dostlukların, arkadaşlıkların yerini hiçbir şeyin tutamayacağından bahsedilir.
Günümüzdeki dostlukların yüzeyelliğinden, insanların kıskançlığından, çekememezliğinden yakınılır.
Sonra da cep telefonuna kısa ve klişe bir metin yazılıp, eski dostlar dahil tek tuşla tüm listeye yollanır.
Bazıları da “fırsat bu fırsat” deyip, bavulları hazırlayıp, tatile çıkar.
Bütçeye göre; yurt içi ya da yurtdışı…
***
Bayramınızı nerede, kimlerle ve ne şartta geçiriyorsunuz bilmiyorum ama
Mübarek Ramazan Bayramının, ulusumuza ve tüm insanlığa; barış, huzur, sevgi, getirmesi temennisi ile hepinize “ İyi bayramlar” diliyorum.
