Etrafınızda kaç tane bencil insan var diye, düşündünüz mü hiç?
“Soruyu yanlış sordun” dediğinizi duyar gibi oldum.
Belki de “Bencil olmayan kaç kişi tanıyorsunuz?” diye sormam gerekiyordu.
İnsanoğlunun doğasında mı vardır, bu bencillik?
Gerçekten herkes bencil midir; bencil olmayan insanlar, var mıdır?
Bir Atasözümüzde dediği gibi, “Önce can, sonra canan mıdır?” hakikaten…
Bencillik genetik midir?
Zaman zaman karşılaştığımız davranışlardan sonra, aklımıza gelen ve içinden çıkamadığımız bazı sorular…
***
Bencillik; “Kişinin sadece kendini düşünmesi, kendi çıkarları doğrultusunda hareket etmesi ve çıkarlarını herkesin çıkarlarından üstün tutması durumu, egoizm” diye açıklanıyor, uzmanlar tarafından…
Düşününce, elbette çıkarlarını korumalı insan diye aklınızdan geçiyor hatta belki de biraz bencil olmak, “ensesine vur lokmasını al” durumunda olmaktan daha iyidir, diyorsunuz.
Ancak bazı insanların, bencilliği fazlasıyla abarttığını görünce, şaşkınlıktan küçük dilinizi yutuyorsunuz…
Sanki dünyadaki tek ve en önemli kişi kendileridir. Herkes onların etrafında pervane olsun, her istedikleri gerçekleştirilsin, isterler;
Hep onlar konuşsun, diğerleri dinlesin;
Pohpohlansın, alkışlansınlar ama onlar bir başkası için kılını kıpırdatmasınlar.
Hiçbir şeyi paylaşmasınlar…
Hele eski günlerle kıyasladığımızda, bencilliklerin her geçen gün ziyadesiyle arttığını görüyoruz.
Biz eskiden, gelenek ve göreneklerimize göre paylaşımcı insanlar değil miydik?
Beğenmediğimiz, eleştirdiğimiz kapitalistlerden ne farkımız kaldı şimdi?
***
99 depreminde, dağıtılan yardımları kapışan insanları gördüğümde, depremin etkisinden daha fazla şok olmuştum.
Battaniye, piknik tüpü vs. gibi dayanıklı tüketim malzemelerini çifter çifter kapışanları, birbirlerini ezenleri; aç gözlülük, görgüsüzlük kelimeleri ile tanımlamak mümkündü belki ama yiyebileceğinden fazla ekmek alıp, sonra çöpe atanlara bencillik kelimesi kifayetsiz idi. Bencillik ötesi bir duyguydu bu!
Hadi o zaman afet zamanı idi. Zor zamanlarda; insanın korkuları, kaygıları, kişiliğini değiştirebilir diyelim.
Peki, günümüz koşullarında; elinde her türlü imkan varken, paylaşmayan, saklayan, insanlara ne demeli?
***
Toplumun çıkarlarını, kendi çıkarlarının önünde tutabilen insanlar yok mu?
Elbette var…
Onlar egolarını ceplerine koymuşlardır.
Sevgilerini, ellerindeki fırsatları, bilgiyi kısaca güzel olan her şeyi paylaşırlar.
Açlıktan ölmek üzere olsalar ve sadece bir dilim ekmekleri olsa bile, ortadan ikiye bölerek paylaşırlar.
Çünkü başkaları mutlu olduğunda, mutlu olurlar.
“Önce ben değil”, “önce biz” düşüncesindedirler.
”Bencillik” kelimesi sözlüklerinde yoktur.
İşte bu insanlar, İyi bir takım oyuncusudur ve doğuştan liderdirler.
Ve günümüzde onlara çok ihtiyacımız var!
***
Yeni yılda, her şey gönlünüzce olsun…
* Posta Gazetesi Doğu Marmara Eki, Gebze Haber Gazetesi
