Toplum olarak en iyi yaptığımız şeylerden birisi de galiba, eleştirmek.
Hepimiz, herkese, her şeye kızgınız, öfkeliyiz ve mütemadiyen eleştiriyoruz…
Doğruyu söylemek gerekirse, hiçbirimiz eleştirilmekten hoşlanmayız ama herkesi, her şeyi acımasızca eleştirmeyi kendimize hak olarak görüyoruz.
***
Aslında, eleştiri güzeldir.
Eleştirilene, bilerek ya da bilmeyerek yaptığı yanlışlıkları, eksiklikleri gösterir.
Elbette eleştiren, eleştirdiği konuda pozitif bir yaklaşım içindeyse ve katkı sunabiliyorsa…
Eğer eleştiri, eleştiriden çıkıp hakarete varıyorsa;
Kin ve nefret içeriyorsa;
Kişiyi ya da toplumu germekten, depresif bir hale sokmaktan başka hiç bir işe yaramaz.
***
Çocuğu ders çalışmıyor diye döven babalar bilirim…
Kendisi eline bir kitap alıp ta çocuğuna rol model olmamıştır hatta ilkokulu bile çift dikiş bitirmiştir.
Ama çocuğunun bütün derslerinin iyi olmasını;
En iyi üniversitelerin, en iyi bölümlerini kazanmasını ister ve neden ders çalışmak yerine oyun oynadığını eleştirip, döver.
(Aslında dövdüğü, kendi çocukluğudur ya her neyse!)
***
Mesela evin içinde fosur fosur sigara içen mükemmeliyetçi anne, kızını sigara içerken görünce, cinleri tepesine çıkar.
Sigaranın zararları konusunda; günlerce, aylarca, brifingler/ konferanslar verir.
Aşağılar, cezalandırır…
***
Bazılarımız ise futbol müsabakası sırasında futbolculara kızar, küfreder pervasızca eleştirir, günlerce.
Öyle ki sahaya inse, kendisini gol kralı olacak sanırsınız.
Halbuki topla tek buluşması, çocukluğunda, mahalle aralarında, yarım saat bile sürmeden patlayan plastik topla oynanan tek kale maçlardır...
Ama eleştirirken, teknik direktör gibidir.
***
Herhangi bir organizasyonun ya da siyasi partinin liderini beğenmeyen, yaptığı her çalışmaya, her konuşmaya bir kulp bulanlar vardır mesela…
Bazen eleştirilerinde haklıdırlar ama “Çözüm öneriniz nedir?” diye sorduğunuz da, genellikle kem küm ederler. Çünkü ne ellerini taşın altına koymuşlardır ne de herhangi bir önerileri vardır.
Değil organizasyonu geliştirmek için bir çalışma yapmak, kıyısından köşesinden bile tutmamışlardır. Ama eleştirirler de, eleştirirler:
“Bunu böyle yaptın” “Şunu söyle yaptın” …
***
Son zamanların trendi (eğilimi) ise; sosyal medyadan yapılan eleştiriler.
Bazıları söylemek istediklerini, alenen yazıp çizerken, bazıları da söyleyeceği kişinin yüzüne söyleyemeyip, ima yolu ile paylaşmakta…
Elbette herkesin, her şeyi eleştirme hakkı vardır. Ancak eleştirmeden önce de, aynaya bakmak lazım. Öyle değil mi?
