Dilovası nam-ı diğer kanser ovasındaki hava kirliliği yıllardır biliniyor, konuşuluyor, araştırılıyor ancak elde var sıfır…
Kocaeli’nde yaşayıp, çevreye duyarlı olan biri olarak; Dilovası gerçeğini yıllardır uzaktan izliyor, ulusal ve yerel basında çıkan tüm haberleri takip edip, uzaktan kararlar veriyordum.
Komisyon olarak son altı aydır birinci önceliğimiz Dilovası oldu… Hemen hemen her hafta ziyaret ettiğimiz Dilovası nüfusu 50 bine yakın ve 11 mahalleden oluşuyor.
Bu mahallelerden en çok ilgimizi çekenler; Yeniyıldız Mahallesi ve Fatih Mahallesi. Çünkü sanayi ile iç içe geçmiş. Özellikle Yeniyıldız Mahallesi’nde fabrikalar ile evler sırt sırta. Gürültüden ve tozdan bıkıp, evini satıp mahalleyi terk eden de var. “Gidecek yerimiz yok, bu yaştan sonra nereye gideceğiz” diyenler de…
Okul asit fabrikasına çok yakın. Mahalle sakinleri çocukların fabrikadan akan asitli sularla oynadığını söylüyorlar. Yüksek gerilim hattı ve fabrikaların yanındaki boş arsada içi hava ile doldurulmuş çuvallarla oynayan çocukları görünce oyun oynayacakları park yok mu?” Diye sorup, fotoğraflarını çektiğimde “Aman çekme! Çocuk parkı yaparlar sonra; burayı boşaltmazlar…”Dediler.
Yeniyıldız Mahallesi sakinleri aslında orada oturmak istemiyor ancak arsa ve evlerini satın almak isteyen sanayicilerin değerinden aşağı almak istediklerini söylüyorlar. Hava kirliliği açıkçası pek de umurlarında değil. Sanayiciye göre ise hava kirliliği zaten yok. Türkiye Standartlarına göre normal şartlarda…“Peki dünya standartlarına göre normal mi?” Diye sorduğumda DOSB Başkanı Mustafa Türker “ Biz Türkiye’de yaşıyoruz.” Diyor. Türkiye başka gezegendeymiş gibi…
Fabrikalardan birinin yanındaki arsada otlayan inekleri görüp, soruyorum: Prof. Dr. O. Hamzaoğlu; “Anne sütünde ağır metaller var” diyor. Eğer anne sütünde ağır metal varsa, ineklerin sütünde de olabilir. Hiç korkmuyor musunuz? Diye. İneklerin sahibi sütleri İstanbul’a sattıklarını söylüyor. Yani fark etmeden Dilovası’nın kirliliğinden İstanbul da nasibini alıyor.
İlk gittiğimizde Yeniyıldız Mahallesinin yolları çok berbat durumdaydı. Organize Sanayi Bölgesi olduğu için, yasa gereği Büyükşehir Belediyesi ilgilenmiyor. Son gittiğimizde üstün körü bir düzenleme yapıldığını gördük.
…
Adatepe Mevkii’nde atık çuvallar görüyoruz. Üstelik çuvalların üzerinde fabrikanın logosu yazıyor. Birkaç gün sonra çuvalların kaldırıldığını, mesire alanında yapım halinde olan sosyal tesis ve çocuk parkının tahrip edildiğini basından öğreniyoruz.
Yerel gazetelerden birinde, Dilovası Belediye Başkanı Cemil Yaman; “Dilovası kanser ovası değil, insanlık ovasıdır. Taziye evinde herkes yardıma koşmaktadır. Dilovası’nda sosyal hayat çok renkliydi. Deniz vardı. Benim ile yaşıt herkes yüzme biliyor. Yazın tek eğlencemizdi” Diyor.
Dilovası Belediye Başkanı kendisiyle yapılan röportajda, insanlıkla ilgili aklına gelen ilk şey “TAZİYE” Her nedense!Geleceğe temiz hava, temiz su, temiz toprak bırakmak insanlık değil mi?DİLOVASI SANAYİ ÇÖPLÜĞÜ MÜ?
Her geçen gün basında yeni bir atık haberi okuyoruz. Atıkların kimisi gömülüyor, kimisi gömülmeye bile tenezzül edilmeden öylece bırakılıyor. Üzerinde çocuklar oynuyor, hayvanlar otluyor. Belediye Başkanının dediği gibi yazın tek eğlence olan denizi şimdiki çocuklar ancak evlerin beşinci katından görebiliyor; ayak parmaklarını bile sokamıyorlar. Sadece kirlilikten değil, deniz kenarının tamamen sanayiciler tarafından işgal edilmesinden...Bir zamanlar İstanbul’un sebze ve meyve ihtiyacını karşılayan; sopa diksen yeşeren topraklarında bugün artık ağaçlar kuruyor; çeşit çeşit balıkların çıktığı derelerinde asitler akıyor.
Dilovası’nda hava kirliliği olmadığını ısrarla söyleyen yetkililer; toprak, yağmur suyu, dere suyu, yörede yetişen ineklerin sütü ve tavukların yumurtalarında bilimsel çalışmalar, analizler yaptırsınlar da hepimizin içi rahat etsin…
*DEĞİŞİM 41 DERGİSİ 21 Şubat 2011
Müzeyyen Topçu TAN
